Sposoby komunikowania się

irc,gg,skype, chat.onet.pl chat.wp.pl groups.google.pl chat-lozywiec.pl/chat fora dyskusyjne


SMS (ang. Short Message Service) – usługa przesyłania krótkich wiadomości tekstowych w cyfrowych sieciach telefonii komórkowej. Usługa ta jest wprowadzana także do sieci telefonii stacjonarnej.
SMS wysyła się pod numer abonenta sieci telefonii komórkowej lub stacjonarnej. Wszystkie produkowane obecnie telefony komórkowe i niektóre telefony używane w sieciach stacjonarnych umożliwiają zarówno odbieranie, jak i wysyłanie tego typu wiadomości. Maksymalna długość pojedynczej wiadomości (potocznie również określanej skrótem SMS) wynosi 160 znaków 7-bitowych, 140 znaków 8-bitowych lub 70 znaków 16-bitowych). Jednak w przypadku niektórych telefonów mogą być one dłuższe dzięki technologii CSMS– do ponad 900 znaków (przed wysłaniem zostają podzielone na kilka krótszych wiadomości, a telefon odbiorcy powinien je z powrotem scalić w jedną wiadomość).
Krótkie wiadomości tekstowe są też wykorzystywane w celu uzyskania informacji z serwisów informacyjnych. Pod numer takiego serwisu wysyła się wiadomość z krótkim zapytaniem, a po chwili otrzymuje się wiadomość zwrotną.

Multimedia Messaging Service (MMS) – rozszerzenie funkcji SMS i EMS o możliwość przesyłania multimediów takich jak grafika, animacje, wideoklipy, dźwięki itp. Pierwotnie MMS zaplanowany został jako usługa dla telefonii trzeciej generacji (UMTS), której jednak wprowadzenie było odwlekane w czasie, więc producenci wprowadzili tę opcję już wcześniej (określana jest jako technologia 2,5G). Obecnie prawie każdy nowy telefon posiada funkcję MMS.
MMS, w przeciwieństwie do EMS i Smart Messaging nie jest bezpośrednim rozwinięciem SMS, opierającym się na odpowiednio zakodowanych wiadomościach tekstowych. MMS polega na technologii pakietowej transmisji danych GPRS. Pakiety danych są transmitowane do centrum wiadomości multimedialnych, a stamtąd, dzięki usługom pochodnym od WAP Push, do telefonu odbiorcy.
Maksymalna wielkość MMS mogłaby być nieograniczona. Większość operatorów rozszerzyła ograniczenie do 300 KB dla pojedynczej wiadomości - tyle ile maksymalnie mogą obsłużyć terminale. Na początku istnienia usługi użytkownicy zwykle płacili wyższe opłaty już za wiadomości powyżej 100 KB. Obecnie stawka za wysłanie MMSa jest stała bez względu na jego rozmiar.
Wewnątrz MMS może znaleźć się tekst zakodowany w Unikodzie w Wersji UTF-8 o ilościach dochodzących do tysięcy znaków (zwykły SMS pozwala na przesłanie 140 bajtów, co umożliwia wysłanie w zależności od kodowania 160, 140 bądź 70 znaków), obrazki w formatach JPEG, GIF lub PNG, dźwięki, melodyjki w formacie MIDI. Można również (o ile telefon pozwala) przesłać gry Java oraz inne dowolne pliki (np. SIS, ZIP). Dodatkowo jest możliwy podział MMS-a na sceny, wyświetlane po sobie w ustalonej kolejności, co pozwala na tworzenie mikroprezentacji.
Dostępne są już także serwisy MMS, pozwalające na zobaczenie bramek z meczów piłkarskich, graficznej prognozy pogody i wielu innych informacji w formie znacznie ciekawszej niż tradycyjna wiadomość tekstowa

Irc.
IRC (ang. Internet Relay Chat) – jedna ze starszych usług sieciowych umożliwiająca rozmowę na tematycznych 
lub towarzyskich kanałach komunikacyjnych, jak również prywatną z inną podłączoną aktualnie osobą.


PRZEZ CO SIĘ MOŻNA KOMUNIKOWAĆ ? -------------->  IRC,GG,Skype

Chat- lo-zywiec.pl/chat
chat.onet.pl 
chat.wp.pl                         ------------> Strony do komunikowania się 
groups,google.pl
fora dyskusyjne

Korespondencja Elektroniczna

Temat: Korespondencja elektroniczna

Poczta elektroniczna

 Poczta elektroniczna lub krótko e-poczta, (ang. electronic mail krótko e-mail) – usługa internetowa, w nomenklaturze prawnej określana zwrotem świadczenie usług drogą elektroniczną, służąca do przesyłania wiadomości tekstowych, tzw. listów elektronicznych – stąd zwyczajowa nazwa tej usługi.

Poczta e‑mail (skrót od poczty elektronicznej, ang. electronic mail) to szybki i wygodny sposób komunikowania się z innymi osobami. Poczta e‑mail umożliwia:

• Wysyłanie i odbieranie wiadomości. Wiadomość e‑mail można wysłać do dowolnej osoby mającej adres e‑mail. Wiadomość dociera do skrzynki odbiorczej poczty e‑mail adresata już po kilku sekundach lub minutach, niezależnie od tego, czy odbiorca znajduje się za ścianą czy na drugim końcu świata. Wiadomości można otrzymać od każdej osoby znającej nasz adres e‑mail; następnie można te wiadomości odczytać i wysłać na nie odpowiedź.
• Wysyłanie i odbieranie plików. Oprócz typowych tekstowych wiadomości e-mail można w wiadomości e-mail wysyłać niemal wszystkie rodzaje plików, w tym dokumenty, obrazy i muzykę. Plik wysyłany w wiadomości e‑mail jest nazywany załącznikiem.
• Wysyłanie wiadomości do grup osób. Wiadomości e‑mail można wysyłać do wielu osób jednocześnie. Odbiorcy mogą wysłać odpowiedź do całej grupy, co pozwala na dyskusje grupowe.
• Przesyłanie wiadomości dalej. Po otrzymaniu wiadomości e-mail można ją przesłać dalej do innych odbiorców bez konieczności ponownego wpisywania.

Jedną z zalet poczty e‑mail w stosunku do telefonu lub poczty tradycyjnej jest większa wygoda. Wiadomości można wysyłać o każdej porze dnia i nocy. Jeśli odbiorcy nie są aktualnie obecni przy komputerze lub ich komputery nie są w trybie online (połączone z Internetem), mogą przeczytać wiadomość przy następnym sprawdzeniu poczty e‑mail. Jeśli użytkownik jest przy komputerze w trybie online, można otrzymać odpowiedź już po kilku minutach.

Poczta e‑mail jest ponadto bezpłatna. Inaczej niż w przypadku poczty tradycyjnej, nie jest wymagany żaden znaczek ani opłata, niezależnie od miejsca zamieszkania odbiorcy. Jedyny koszt to opłata za połączenie z Internetem lub specjalny program poczty e‑mail.

Co jest potrzebne do korzystania z poczty e‑mail?

Do korzystania z poczty e‑mail potrzebne są trzy elementy:

• Połączenie internetowe. Aby podłączyć komputer do Internetu, należy najpierw zapisać się u usługodawcy internetowego (ISP). Usługodawca internetowy zapewnia dostęp do Internetu, pobierając zwykle miesięczną opłatę. Potrzebny jest również modem. Zobacz temat Co jest potrzebne do połączenia się z Internetem?.
• Program poczty e‑mail lub usługa oparta na sieci Web. Programy poczty e-mail można pobierać lub kupować od firmy Microsoft lub innych dostawców. Programy poczty e‑mail mają często więcej funkcji i można je przeszukiwać szybciej niż większość usług e‑mail opartych na sieci Web. Przed skonfigurowaniem programu poczty e‑mail należy uzyskać określone informacje od usługodawcy internetowego: zwykle własny adres e‑mail, hasło, nazwy serwerów poczty przychodzącej i wychodzącej oraz kilka innych szczegółów.
  Jeśli użytkownik nie chce pobierać ani kupować programu poczty e‑mail, może w zamian zapisać się do bezpłatnej usługi poczty e‑mail opartej na sieci Web, takiej jak Gmail, Windows Live Hotmail lub Yahoo! Mail. Te usługi umożliwiają sprawdzanie poczty e‑mail za pomocą przeglądarki sieci Web z dowolnego komputera podłączonego do Internetu, nawet z komputera należącego do kogoś innego lub znajdującego się w miejscu publicznym, na przykład w bibliotece.
• Adres e-mail. Adres e‑mail można uzyskać od usługodawcy internetowego lub podczas zapisywania się do usługi poczty e‑mail opartej na sieci Web. Adres e‑mail składa się z nazwy użytkownika (wybranego pseudonimu, nie musi to być nazwisko użytkownika), znaku @ oraz nazwy usługodawcy internetowego lub dostawcy poczty e‑mail opartej na sieci Web, na przykład osoba@microsoft.com.

Tworzenie i wysyłanie wiadomości e‑mail

Przykładowa wiadomość e-mail

Poniżej przedstawiono sposób wypełniania okna wiadomości w większości programów poczty e‑mail. Te kroki mogą się różnić w zależności od używanego programu poczty e‑mail lub używanej usługi poczty e‑mail opartej na sieci Web:

1. W polu Do wpisz adres e‑mail co najmniej jednego odbiorcy. Jeśli wiadomość jest wysyłana do wielu odbiorców, oddziel adresy e‑mail średnikami (;).
   W polu DW można wpisać adresy e‑mail dodatkowych odbiorców, którzy powinni otrzymać daną wiadomość, ale nie muszą na nią reagować. Otrzymają oni tę samą wiadomość co adresaci wskazani w polu Do. Gdy nie ma dodatkowych odbiorców, należy to pole pozostawić puste. Niektóre programy poczty e‑mail mają także pole UDW, które umożliwia wysyłanie wiadomości w taki sposób, że niektóre nazwy i adresy e‑mail są ukryte przed innymi adresatami.
2. W polu Temat wpisz tytuł wiadomości.
3. W dużym pustym obszarze wpisz treść wiadomości.
   Aby do wiadomości dołączyć plik, kliknij przycisk Dołącz plik na pasku narzędzi (znajdującym się bezpośrednio pod paskiem menu). Zlokalizuj plik, zaznacz go, a następnie kliknij przycisk Otwórz. Plik zostanie wyświetlony w polu Dołącz w nagłówku wiadomości.

Plik dołączony do wiadomości e-mail

Zadanie wykonane! Aby wysłać wiadomość, kliknij przycisk Wyślij. Zostanie ona przesłana przez Internet do adresatów.

Uwaga

• Aby zmienić styl, czcionkę, rozmiar lub kolor tekstu, zaznacz tekst, a następnie kliknij jeden z przycisków lub elementów menu umożliwiających dokonywanie zmian w formatowaniu tekstu.

Odczytywanie wiadomości e‑mail

Większość programów poczty e‑mail i usług poczty e‑mail opartych na sieci Web ma skrzynkę odbiorczą, w której można przeczytać otrzymane wiadomości. W celu odebrania nowych wiadomości może być konieczne kliknięcie przycisku Wyślij/Odbierz lub podobnego elementu. Aby wyświetlić listę odebranych wiadomości e‑mail, kliknij folder Skrzynka odbiorcza na liście Foldery w programie poczty e‑mail. Wiadomości e‑mail powinny się pojawić na liście wiadomości. Lista zawiera zwykle informacje o nadawcy wiadomości, jej temacie oraz czasie odebrania.

Aby przeczytać wiadomość, kliknij ją na liście wiadomości. Treść wiadomości może być widoczna poniżej listy wiadomości, w okienku podglądu. W takiej sytuacji, aby przeczytać wiadomość w oddzielnym oknie, kliknij ją dwukrotnie na liście wiadomości.

Kliknij skrzynkę odbiorczą, aby wyświetlić wiadomości e-mail

Aby odpowiedzieć na wiadomość, kliknij przycisk Odpowiedz.

Góra strony

Etykieta poczty e‑mail

Podobnie jak w przypadku rozmów telefonicznych i bezpośrednich, w korespondencji elektronicznej należy przestrzegać określonych zasad zachowania. Te zasady nazywa się często etykietą poczty e‑mail lub netykietą (z połączenia słów Internet i etykieta). Aby efektywnie korzystać z poczty e-mail, należy stosować się do poniższych wskazówek:

• Ostrożnie wyrażaj humor i emocje. Wiadomości e‑mail niezbyt dobrze oddają emocje, więc odbiorca może nie zrozumieć zamierzonego tonu wypowiedzi. Ryzykowne jest zwłaszcza wyrażanie humoru w tonie sarkastycznym, ponieważ odbiorca może zinterpretować go dosłownie i się obrazić. W celu przekazania emocji można rozważyć użycie emotikonów (zobacz sekcję „Korzystanie z emotikonów” w dalszej części tego artykułu).
• Pomyśl przed wysłaniem wiadomości. Pisanie i wysyłanie wiadomości e‑mail jest szybkie i łatwe - czasami zbyt łatwe. Przemyśl treść wiadomości i unikaj pisania pod wpływem negatywnych emocji.
• Wpisz jasny i zwięzły temat wiadomości. Streść zawartość wiadomości w kilku słowach. Osoby otrzymujące wiele wiadomości e‑mail mogą na podstawie tematu określać kolejność ich czytania.
• Pisz zwięźle. Wiadomość e-mail może mieć dowolną długość, jednakże poczta e-mail jest przeznaczona do szybkiej komunikacji. Wiele osób nie ma czasu ani cierpliwości do czytania więcej niż kilku akapitów.
• Unikaj pisania TYLKO WIELKIMI LITERAMI. Wiele osób odbiera tekst pisany samymi wielkimi literami jako krzyk i może go traktować jako irytujący lub obraźliwy.
• Zachowaj ostrożność przy podawaniu informacji osobistych lub poufnych. Każdy z odbiorców może przesłać daną wiadomość innym osobom, celowo lub przypadkowo.
  
  
  KORZYSTANIE Z EMOTIKONÓW 
  
  
  
  
   

Rozwiązywanie Problemów

Temat : Rozwiązywanie Problemów

1.Lista Kroków
Opis słowny algorytmu wydawania reszty.

Dane: Kwota pieniędzy do wydania, nominały banknotów i bilonu uporządkowane malejąco
Wyniki: Ilość poszczególnych nominałów banknotów i bilonu
Krok 1: Ustalenie wartości początkowych
Krok 2: Sprawdzamy, ile razy najwyższy nominał mieści się w kwocie do wydania
Krok 3: Obliczamy resztę do wydania: poprzednia kwota - obliczona ilość * nominał
Krok 4: Przechodzimy do niższego nominału
Krok 5: Jeśli reszta do wydania = 0 [stop] w przeciwnym razie powtarzamy kroki 2 - 4

2.Schemat blogowy

Schemat drugi 

3.Arkusz Kalkulacyjny
Przykład

4.Visual Basic

Visual Basic to język programowania wysokiego poziomu i narzędzie programowania firmy Microsoft. Składnia jest oparta na języku BASIC, ale unowocześniona. Zawiera kilkaset instrukcji, funkcji i słów kluczowych. Nie jest językiem w pełni obiektowym, gdyż nie udostępnia np. możliwości dziedziczenia, czy polimorfizmu. Wykorzystuje technologię ActiveX.

Jest dostępny w trzech wersjach:

• Learning Edition
• Professional Edition
• Enterprise Edition

5.Turbo Pascal

Turbo Pascal – jedna z popularniejszych implementacji kompilatorów języka Pascal, zintegrowane środowisko programistyczne, produkt firmy Borland International dla procesorów Z-80 (system CP/M) oraz rodziny Intel 80x86 i nowszych. Obecnie nie jest już rozwijany. Następcą Turbo Pascala jest Borland Delphi.

6. C ++

C++ – język programowania ogólnego przeznaczenia.

Umożliwia abstrakcję danych oraz stosowanie kilku paradygmatów programowania: proceduralnego, obiektowego i generycznego. Charakteryzuje się wysoką wydajnością kodu wynikowego, bezpośrednim dostępem do zasobów sprzętowych i funkcji systemowych, łatwością tworzenia i korzystania z bibliotek(napisanych w C++, C lub innych językach), niezależnością od konkretnej platformy sprzętowej lub systemowej (co gwarantuje wysoką przenośność kodów źródłowych) oraz niewielkim środowiskiem uruchomieniowym. Podstawowym obszarem jego zastosowań są aplikacje i systemy operacyjne.

PRZYKŁAD

Usługi internetowe.

Temat : Usługi internetowe.

1. Definicja internetu
Internet (skrótowiec od ang. inter-network, dosłownie "między-sieć") – ogólnoświatowa sieć komputerowa, określana również jako sieć sieci .W znaczeniu informatycznym Internet to przestrzeń adresów IP przydzielonych hostom i serwerom połączonym za pomocą urządzeń sieciowych, takich jak karty sieciowe,modemy i koncentratory, komunikujących się za pomocą protokołu internetowego z wykorzystaniem infrastruktury telekomunikacyjnej.

2. Word Wide Web
World Wide Web (po angielsku: „ogólnoświatowa sieć”), w skrócie Web lub częściej WWW – hipertekstowy, multimedialny, internetowy system informacyjny oparty na publicznie dostępnych, otwartych standardach IETF i W3C. WWW jest usługą internetową, która ze względu na zdobytą popularność bywa błędnie utożsamiana z całym Internetem.

3. Universal Resource Locator

URL (ang. Uniform Resource Locator) – oznacza ujednolicony format adresowania zasobów (informacji, danych, usług) stosowany w Internecie i w sieciach lokalnych.

URL najczęściej kojarzony jest z adresami stron WWW, ale ten format adresowania służy do identyfikowania wszelkich zasobów dostępnych w Internecie.

4. Domain Name Server (DNS)

Domain Name System (DNS, ang. system nazw domenowych) – system serwerów, protokół komunikacyjny oraz usługa obsługująca rozproszoną bazę danych adresów sieciowych. Pozwala na zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerową. Dzięki DNS nazwa mnemoniczna, np. pl.wikipedia.org jest tłumaczona na odpowiadający jejadres IP, czyli 91.198.174.232

DNS to złożony system komputerowy oraz prawny. Zapewnia z jednej strony rejestrację nazw domen internetowych i ich powiązanie z numerami IP. Z drugiej strony realizuje bieżącą obsługę komputerów odnajdujących adresy IP odpowiadające poszczególnym nazwom. Jest nieodzowny do działania prawie wszystkich usług sieci Internet

5. Host

Host może oznaczać:

1. Komputer podłączony do sieci komputerowej używającej protokołu komunikacyjnego TCP/IP, posiadający adres IP. Jeżeli użytkownik komputera łączy się z siecią komputerową, to karta sieciowa lubmodem jego komputera otrzymuje adres IP i wtedy staje się hostem. W tym znaczeniu host jest dowolną maszyną, uczestniczącą w wymianie danych poprzez sieć komputerową, np. poprzezInternet.
2. Komputer podłączony do sieci komputerowej łączem stałym, posiadający stały adres IP, udostępniający usługi sieciowe użytkownikom łączącym się z nim za pomocą swoich komputerów i umożliwiający im m.in. pracę w trybie terminalowym. Komputer użytkownika nazywany jest wtedy zdalnym terminalem, (ang.) remote terminal. Powszechną praktyką jest współistnienie na jednym hoście wielu usług, tj. obok usług umożliwiających pracę terminalową, np. telnet i SSH, także usług typu klient-serwer, najczęściej WWW i FTP. W tym znaczeniu, pojęcie host oznacza to samo coserwer, tym bardziej, że obecnie na większości tak rozumianych hostów, poza wewnętrznymi sieciami większych instytucji, usługi terminalowe, ze względów bezpieczeństwa, nie są dostępne.
3. W publikacjach anglojęzycznych, termin host używany jest w określeniu "to host", czyli dostarczać infrastrukturę dla usług sieciowych. Przykładowo, wyrażenia: "to host Web server" lub "hosted by", mogą odnosić się do firmy zapewniającej sprzęt komputerowy, oprogramowanie oraz miejsce dla stron internetowych klienta.

6. Hyperlink
Hiperłącze) – zamieszczone w dokumencie elektronicznym (tekstowym, graficznym, wideo, animacji, PDF, HTML) odwołanie do innego dokumentu lub innego miejsca w danym dokumencie. Odwołanie takie związane jest z fragmentem tekstu lub obrazem – uaktywnienie hiperłącza (kliknięcie lub nadejście odpowiedniego momentu) powoduje otwarcie dokumentu docelowego. Hiperłącza są powszechnie używane na stronach internetowych

7.Konfiguracja do pracy w sieci IP , Maska , Brama , DNS , cmd ---> ipconfig
Protokół internetowy (ang. Internet Protocol, skrót IP) – protokół komunikacyjny warstwy sieciowej modelu OSI (warstwy internet w modelu TCP/IP). Protokół internetowy to zbiór ścisłych reguł i kroków postępowania, które są automatycznie wykonywane przez urządzenia w celu nawiązania łączności i wymiany danych. Używany powszechnie w Internecie i sieciach lokalnych.

8. DHCP Dynamic Host Configuration Protocol
DHCP (ang. Dynamic Host Configuration Protocol – protokół dynamicznego konfigurowania węzłów) – protokół komunikacyjny umożliwiający komputerom uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych, np.adresu IP hosta, adresu IP bramy sieciowej, adresu serwera DNS, maski podsieci. Protokół DHCP jest zdefiniowany w RFC 2131 i jest następcą BOOTP. DHCP został opublikowany jako standard w roku 1993.

9. WAP

Wireless Application Protocol (WAP) – zbiór otwartych, międzynarodowych standardów definiujących protokół aplikacji bezprzewodowych. Rozwijaniem protokołu zajmuje się organizacja WAP Forum, będąca obecnie częścią Open Mobile Alliance (OMA). Wersja 1.0 protokołu powstała w 1998, 1.1 w 1999, a 2.0 w 2001 roku.

WAP został stworzony w celu umożliwienia dostępu do usług WWW, uwzględniając ograniczenia techniczne urządzeń mobilnych (np. PDA, telefon komórkowy) korzystających z tego protokołu, oraz ograniczeń łącza danych (które może być realizowane m.in. poprzez połączenie CSD lub GPRS).

Przy pomocy emulatora WAP można oglądać strony WAP na komputerze osobistym podłączonym do Internetu.

10. Cookies
Plik cookie (ciasteczko) – niewielka informacja tekstowa, wysyłana przez serwer WWW i zapisywana po stronie użytkownika w pliku cookie (zazwyczaj na twardym dysku). Domyślne parametry ciasteczek pozwalają na odczytanie informacji w nich zawartych jedynie serwerowi, który je utworzył. Ciasteczka różnych rodzajów są stosowane najczęściej w przypadku liczników, sond, sklepów internetowych, stron wymagających logowania, reklam i do monitorowania aktywności odwiedzających.